Ελεύθερη

Κόσμε, καλό σου βράδυ.
Τ' αστέρια λάμπουν, σκεπάζουν έναν απέραντο φόβο με κουβέρτες από ασημένια σκόνη.
Κόσμε, απόψε τρέμω.
Η αυγή μπορεί να βρει εδώ διάφανο το είδωλό μου.
Κόσμε, δε θέλω να σε τρομάξω.
Μα το κενό μέσα μου γίνεται δίνη.
Κόσμε, φοβάμαι.
Τι λάμψη είναι είναι αυτή πάνω στο λαιμό μου;
Που με οδηγούν με αστάθεια τα βήματα μου;
Κόσμε, να θυμάσαι.
Απόψε είμαι ελεύθερη.